Forum www.admwlodek.fora.pl Strona Główna www.admwlodek.fora.pl
Szkoła Wyższa im. Pawła Włodkowica, kierunek Administracja(licencjat) '09-'12 oraz kierunek Administracja(mgr) '12-'14
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

PRAWO OCHRONY ŚRODOWISKA - zagadnienia przykładowe

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.admwlodek.fora.pl Strona Główna -> Materiały 3 rok studiów [ARCHIWUM] / II semestr
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Ysera
Forumowicz



Dołączył: 26 Sty 2010
Posty: 48
Przeczytał: 0 tematów


PostWysłany: Pią 14:56, 18 Maj 2012    Temat postu: PRAWO OCHRONY ŚRODOWISKA - zagadnienia przykładowe

1. Na czym polega zasada kompleksowości i planowania w prawie ochrony środowiska?
2. Co to jest dostęp do informacji publicznej (podstawowa zasada ochrony środowiska)?
3. Odpowiedzialność w zakresie prawa ochrony środowiska (cywilna, administracyjna,karna)?
4. Czym różni się kara administracyjna od opłaty za korzystanie ze środowiska?
5. Aspekty związane z usunięciem drzew i krzewów?
6. Podstawowe pojęcia prawa ochrony środowiska: (środowisko, ochrona środowiska,równowaga przyrodnicza, zrównoważony rozwój, zasada zanieczyszczający płaci,rodzaje korzystania ze środowiska - zwykłe, powszechne, szczególne)?
7. Struktura administracji ochrony środowiska?
8. W jakich sprawach jest kompetentny marszałek województwa?
9. Wymienić instytucje ochrony środowiska?
10. W jakich sprawach władny jest wojewoda (w jakiego rodzaju decyzjach)?
11. Co to jest planowanie ogólne i szczegółowe?
12. Typy pozwoleń emisyjnych - organ właściwy do ich wydawania?
13. Ktowymierza administracyjną karę pieniężną i czym jest ta kara?
14. Co to jest opłata za korzystanie ze środowiska?
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
*Didi*
Poczatkujący



Dołączył: 12 Sty 2010
Posty: 11
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: Płock

PostWysłany: Pon 21:07, 21 Maj 2012    Temat postu: opracowane pytania (w skrócie)- prawo ochrony środowiska

1. Na czym polega zasada kompleksowości i planowania w prawie ochrony środowiska?

Zasada kompleksowości ochrony środowiska5 (zasada zintegrowanej ochrony środowiska), dotyczy ochrony środowiska jako całości. Ochrona jakiegokolwiek elementu środowiska nie może powodować zagrożenia dla innego elementu przyrodniczego. Zasada ta jest wyrazem holistycznego, zintegrowanego podejścia do środowiska.

Zasady prawa ochrony środowiska. Planowanie odbywa się na różnych płaszczyznach i w różnym zakresie. Różną też rangę mają poszczególne akty planistyczne. Planowanie w zakresie ochrony środowiska można podzielić na planowanie ogólne i szczegółowe. Planowanie ogólne, ściśle związane także z zasadą kompleksowości, dotyczy środowiska jako całości. Natomiast planowanie szczegółowe wiąże się tylko z określonym zjawiskiem dotyczącym środowiska i jego ochrony (np. plany gospodarowania odpadami).
Liczba planów i programów, pod znaczącym wpływem prawa wspólnotowego wzrosła. Najbardziej ogólne przewidziane zostały w ustawie Prawo ochrony środowiska (dział III ustawy). Plany te można podzielić na mające zasięg ogólnopolski oraz lokalny.
Planem ogólnym o zasięgu ogólnopolskim jest polityka ekologiczna państwa.
Natomiast planami ogólnymi, ale o charakterze lokalnym, są wojewódzki program ochrony środowiska, powiatowy program ochrony środowiska i gminny program ochrony środowiska.

2. Co to jest dostęp do informacji publicznej (podstawowa zasada ochrony środowiska)?

Dostęp do informacji o środowisku i jego ochronie jest konstytucyjnie gwarantowanym prawem. Zgodnie z artykułem 74 ust. 3 Konstytucji RP „każdy ma prawo do informacji o stanie i ochronie środowiska”33. Granice tego prawa określone być muszą w ustawodawstwie zwykłym.
Konstytucyjne prawo dostępu do informacji o stanie i ochronie środowiska znalazło swoje konieczne ustawowe uszczegółowienie w Prawie ochrony środowiska. Ustawa Prawo ochrony środowiska zawiera listę decyzji administracyjnych oraz informacji zebranych w formie pisemnej, wizualnej, fonicznej lub baz danych na innych nośnikach, które mają być udostępniane.
Najważniejsze z nich to:
1) wnioski o wydanie decyzji oraz same decyzje z zakresu przepisów o ochronie kształtowaniu środowiska
2) z zakresu przepisów o odpadach,
3) z zakresu przepisów o utrzymaniu czystości i porządku w gminach,
4) z zakresu przepisów Prawa wodnego,
6) projekty polityk, strategii, planów lub programów, przed skierowaniem ich do postępowania przewidującego udział społeczny oraz gotowe dokumenty polityk, strategii, planów lub programów,
7) decyzje, których wydanie poprzedza procedura oceny oddziaływania na środowisko,
Cool postanowienia stwierdzające obowiązek sporządzenia raportu dla planowanego przedsięwzięcia,
9) wskazania lokalizacyjne autostrad oraz dróg ekspresowych,
10) raporty oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko,
11) analizy porealizacyjne,
12) dokumentacje mierniczo-geologiczne zlikwidowanych zakładów górniczych,
13) wyniki prac badawczych i studialnych z zakresu ochrony środowiska.
Udostępnianiu podlegają także inne informacje w postaci dokumentów, danych gromadzonych w szczególności w formie pisemnej, wizualnej, fonicznej i baz danych na innych nośnikach, dotyczące:
 stanu elementów przyrodniczych środowiska i ich wzajemnego oddziaływania,
 zanieczyszczeń wprowadzanych do środowiska oraz działań i środków wpływających lub mogących wpływać negatywnie na środowisko,
 wpływu stanu środowiska na zdrowie i warunki życia ludzi oraz na dobra kultury,
 działań oraz środków, w szczególności administracyjnych i ekonomicznych, mających na celu ochronę środowiska,
 planów, programów oraz analiz finansowych związanych z podejmowaniem rozstrzygnięć istotnych dla ochrony środowiska,
 raportów bezpieczeństwa i planów operacyjno-ratowniczych, o których mowa w przepisach o ochronie i kształtowaniu środowiska.
Organy administracji publicznej są zobowiązane udostępniać wyżej wymienione dokumenty i informacje każdemu, kto się o to zwróci. Każdemu to znaczy osobie fizycznej lub prawnej (może to być Polak lub obcokrajowiec) bez konieczności wykazywania swojego interesu prawnego lub faktycznego. Większość z tych dokumentów jest gromadzona w publicznie dostępnych wykazach.
Nie udostępnia się tylko następujących informacji i dokumentów:
 informacji, których udostępnienie mogłoby naruszyć przepisy o ochronie informacji niejawnych lub danych jednostkowych w rozumieniu ustawy o statystyce publicznej,
 spraw objętych toczącym się postępowaniem sądowym, dyscyplinarnym lub karnym, jeżeli ujawnienie informacji mogłoby zakłócić przebieg postępowania,
 spraw będących przedmiotem praw autorskich oraz patentowych, jeżeli udostępnienie akt mogłoby naruszyć te prawa,
 dokumentów lub danych dostarczonych przez osoby trzecie, jeżeli nie miały one obowiązku ich dostarczenia i złożyły zastrzeżenie o ich nieudostępnianiu,
 dokumentów lub danych, których ujawnienie mogłoby spowodować zagrożenie środowiska. Informacje udostępnia się na pisemny wniosek.
Informację nie wymagającą wyszukiwania, która może być przekazana w formie ustnej, udostępnia się bez pisemnego wniosku. Organy administracji publicznej są obowiązane do prowadzenia publicznie dostępnych wykazów danych o dokumentach.

3. Odpowiedzialność w zakresie prawa ochrony środowiska (cywilna, administracyjna, karna)?

Pojęcie odpowiedzialności nie zostało zdefiniowane w ustawie. Kwestie związane z ustaleniem odpowiedzialności z tytułu nieprzestrzegania wymagań ochrony środowiska regulują przepisy tytułu VI ustawy z 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska, w którym znalazły się przepisy dotyczące trzech odrębnych typów odpowiedzialności - cywilnej,karnej, administracyjnej.
Odpowiedzialność cywilna odgrywa w ochronie środowiska istotną rolę. Wydaje się, że jest to rola niewiele mniejsza, niż odpowiedzialności cywilnej, i znacznie większa, niż odpowiedzialności karnej, choć zdaniem niektórych przedstawicieli doktryny np. W. Radeckiego znaczenie odpowiedzialności cywilnej w ochronie środowiska jest marginalne39.
Odpowiedzialność cywilna może mieć charakter odszkodowawczy (kiedy szkoda już została wyrządzona, a od sprawcy żądamy jej naprawienia przez przywrócenie stanu zgodnego z prawem bądź przez zapłatę odszkodowania) albo charakter prewencyjny (kiedy istnieje dopiero zagrożenie wystąpienia szkody, a od sprawcy tego zagrożenia żądamy zachowania, które ma je usunąć).
Odpowiedzialność cywilna może być oparta na zasadzie winy (kiedy wystąpienie szkody lub zagrożenia spowodowane jest zawinionym działaniem sprawcy; winę tę należy mu wówczas udowodnić) albo na zasadzie ryzyka (kiedy dany podmiot odpowiada za szkodę lub zagrożenie nie dlatego, że wywołał je swoim zawinionym działaniem, ale dlatego, że znajduje się w określonej przez przepisy sytuacji - np. prowadzi zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody - art. 435 k.c.).
Ogólne zasady odpowiedzialności cywilnej (kto, od kogo, pod jakimi warunkami i w jaki sposób może domagać się określonego zachowania) określa Kodeks cywilny. Ustawa P.o.ś. nie stanowi tu samodzielnej podstawy odpowiedzialności.
W sposób znacznie szerszy niż w dotychczasowej ustawie ogólnej40 potraktowane zostały przepisy o odpowiedzialności cywilnej, w których przede wszystkim uznano konieczność ochrony środowiska jako dobra wspólnego.
Przyznano także szczególne uprawnienie organizacjom ekologicznym, które mogą występować do sądu z roszczeniem43 o zaprzestanie reklamy lub innego rodzaju promocji towaru lub usługi, jeśli reklama ta lub inny rodzaj promocji sprzeczne są z art. 80 p.o.ś. Zgodnie z tym przepisem reklama lub inny rodzaj promocji towaru lub usługi nie powinny zawierać treści propagujących model konsumpcji sprzeczny z zasadami ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju, a w szczególności wykorzystywać obrazu dzikiej przyrody do promowania produktów i usług negatywnie wpływających na środowisko przyrodnicze.
Odpowiedzialność karna jest odpowiedzialnością indywidualną, tzn. że może ją ponosić tylko konkretna osoba fizyczna (w polskim prawie nie istnieje odpowiedzialność karna osób prawnych ani innych jednostek organizacyjnych) i tylko wtedy, gdy można jej postawić zarzut winy. Następnie wina ta musi zostać udowodniona. Odpowiedzialność karna może występować w postaci odpowiedzialności za przestępstwa albo za wykroczenia. Wszystkie opisane w dziale II tytułu VI czyny zagrożone karą są wykroczeniami (nie przestępstwami), a więc ogólne zasady odpowiedzialności za nie (np. przepisy określające rodzaje oraz maksymalną i minimalną granicę kar) zawarte są w kodeksie wykroczeń (nie zaś w kodeksie karnym, jak byłoby to w przypadku przestępstw)45.
Przepisy o odpowiedzialności karnej mają charakter stosunkowo szczegółowy, związane są z sankcjonowaniem niedotrzymania szeregu wymagań wynikających z ustawy.
Odpowiedzialność administracyjna - Niezależnie od odpowiedzialności cywilnej i karnej podmiot korzystający ze środowiska w sposób wpływający szkodliwie na środowisko ponosi odpowiedzialność administracyjną, rozumianą jako odpowiedzialność egzekwowana przez organy administracji poprzez odpowiednie decyzje administracyjne. Podstawowymi dla ustawy Prawo ochrony środowiska instrumentami odpowiedzialności administracyjnej są - decyzja zobowiązująca dany podmiot do ograniczenia oddziaływania na środowisko i przywrócenia go do stanu poprzedniego (tzw. zadośćuczynienie administracyjne - art. 362 p.o.ś.)) oraz decyzja o wstrzymaniu działalności prowadzonej przez podmiot korzystający ze środowiska albo osobę fizyczną lub o wstrzymaniu ruchu instalacji (w art. 364 i nast. p.o.ś.).
Zadośćuczynienie administracyjne polega na tym, że organ ochrony środowiska może, w drodze decyzji, zobowiązać podmiot korzystający ze środowiska i negatywnie na nie oddziałujący do ograniczenia tego oddziaływania oraz do przywrócenia środowiska do stanu poprzedniego.

4. Czym różni się kara administracyjna od opłaty za korzystanie ze środowiska?
Opłata za korzystanie ze środowiska jest ponoszona za:
1. wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza;
2. wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi;
3. pobór wód;
4. składowanie odpadów ( art. 273 ust. 1 p.o. ś).
Administracyjne kary pieniężne wymierzane są, za:
1. przekroczenie określonych w pozwoleniach emisyjnych ilości lub rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza,
2. przekroczenie, określonych w pozwoleniach zintegrowanych lub pozwoleniach wodno-prawnych ilości, stanu lub składu ścieków,
3. przekroczenie, określonej w pozwoleniach zintegrowanych lub pozwoleniach na pobór wód, ilości pobranej wody,
4. naruszenie warunków decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska odpadów albo decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów, wymaganych przepisami ustawy o odpadach, co do rodzaju i sposobów składowania lub magazynowania odpadów,
5. przekroczenie, określonych w pozwoleniach emisyjnych, poziomów hałasu.
Można wyróżnić cztery zasadnicze funkcje, jakie pełnią kary pieniężne:
1. Prewencyjną – kara pieniężna powstrzymuje podmioty przed świadomym działaniem powodującym naruszenie przepisów ochrony środowiska,
2. Represyjną – jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna naruszająca reguły ochrony środowiska pozbawiana jest części swoich środków finansowych,
3. Kompensacyjną – kary wpływające na konta funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej są źródłem finansowania działań ochronnych i naprawczych w sferze ochrony środowiska,
4. Egzekucyjną – szczególną rolę pełnią tzw. kary biegnące, naliczane w sposób ciągły od momentu stwierdzenia przekroczenia do czasu jego ustania – skłania ona do działań powodujących usunięcie powodów przekroczeń.
Opłaty spełniają funkcję:
 redystrybucyjną,
 kompensacyjną,
 ewidencyjno – kontrolną
 i motywacyjną.
Natomiast kary – jak już wskazywano - spełniają przede wszystkim funkcję represyjną i stanowią prawną formę odpowiedzialności ekonomicznej, której mechanizm prawny sprowadza się do obciążenia funduszów własnych jednostek gospodarczych wielokrotnością wartości wywołanych ich działalnością szkód środowiskowych. Ciężaru kar sprawcy nie mogą przerzucić na odbiorców ich wyrobów i usług, ponieważ kwota kar nie może być wliczona w koszty działalności gospodarczej, co powoduje zwiększenie podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Opłaty za korzystanie ze środowiska podmiot korzystający ze środowiska wnosi na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce korzystania ze środowiska. Opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, wynikające z eksploatacji urządzeń, wnosi się na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce rejestracji podmiotu korzystającego ze środowiska. Natomiast administracyjne kary pieniężne podmiot korzystający ze środowiska wnosi na rachunek wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, który wydał decyzje w przedmiocie wymierzenia kary.
Wpływy z tytułu tych opłat i kar stanowią przychody odpowiednich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

5. Aspekty związane z usunięciem drzew i krzewów?
Podstawowym aktem prawnym normującym dopuszczalność i zasady usuwania z nieruchomości drzew i krzewów jest ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 92, poz. 880, z późn. zm.). Usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości może nastąpić, po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta na wniosek posiadacza nieruchomości (art. 83 ust.1 wskazanej wyżej ustawy). Jeżeli posiadacz nieruchomości nie jest właścicielem – do wniosku dołącza się pisemna zgodę jej właściciela. W przypadku nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności wymagana jest zgoda wszystkich współwłaścicieli.
Zezwolenie na usunięcie drzew lub krzewów z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków wydaje wojewódzki konserwator zabytków.
Wydanie zezwolenia, może być uzależnione od przesadzenia drzew lub krzewów w miejsce wskazane przez wydającego zezwolenie albo zastąpienia ich innymi drzewami lub krzewami, w liczbie nie mniejszej niż liczba usuwanych drzew lub krzewów.
Uzyskanie pozwolenia nie jest wymagane na usunięcie drzew i krzewów (art. 83 ust.6 ustawy o ochronie przyrody): w lasach; owocowych (z wyjątkiem rosnących na terenie nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków oraz w granicach parku narodowego lub rezerwatu przyrody); na plantacjach drzew i krzewów; których wiek nie przekracza 10 lat; usuwanych w związku z funkcjonowaniem ogrodów botanicznych lub zoologicznych; usuwanych z wałów przeciwpowodziowych i terenów w odległości mniejszej niż 3 m od stopy wału (na podstawie decyzji właściwego organu); które utrudniają widoczność sygnalizatorów i eksploatację urządzeń kolejowych (na podstawie decyzji właściwego organu);stanowiących przeszkody lotnicze (na podstawie decyzji właściwego organu).
Posiadacz nieruchomości ponosi opłaty za usunięcie drzew lub krzewów. Opłaty za usunięcie drzew lub krzewów ustala się w wydanym zezwoleniu. Jej wysokość jest uzależniona od obwodu pnia oraz rodzaju i gatunku drzewa73.
Nie pobiera się opłat m.in. za usunięcie drzew: na których usunięcie nie jest wymagane zezwolenie; na których usunięcie osoba fizyczna uzyskała zezwolenie na cele niezwiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej; które zagrażają bezpieczeństwu ludzi lub mienia w istniejących obiektach budowlanych; które posadzono lub wyrosły na nieruchomości po zakwalifikowaniu jej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele budowlane; które obumarły lub nie rokują szansy na przeżycie, z przyczyn niezależnych od posiadacza nieruchomości; topoli o obwodzie pnia powyżej 100 cm, mierzonego na wysokości 130 cm, nienależących do gatunków rodzimych, jeżeli zostaną zastąpione w najbliższym sezonie wegetacyjnym drzewami innych gatunków.



6. Podstawowe pojęcia prawa ochrony środowiska: (środowisko, ochrona środowiska, równowaga przyrodnicza, zrównoważony rozwój, zasada zanieczyszczający płaci, rodzaje korzystania ze środowiska - zwykłe, powszechne, szczególne)?
Środowisko, przez które rozumie się ogół elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności powierzchnię ziemi, kopaliny, wody, powietrze, zwierzęta i rośliny, krajobraz oraz klimat (art. 3 pkt. 39 p.o.ś.). Definicja ta stosunkowo szeroko ujmuje pojęcie środowiska , obejmując zarówno naturalne środowisko przyrodnicze, jak i środowisko przyrodnicze antropogenicznie przekształcone , które de facto zaczyna bezwzględnie dominować we współczesnym świecie.
Ochrona środowiska, przez co należy rozumieć podjęcie lub zaniechanie działań, umożliwiających zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej. Ochrona ta w szczególności polega na:
 racjonalnym kształtowaniu środowiska i gospodarowaniu zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju,
 przeciwdziałaniu zanieczyszczeniom,
 przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego ( art.3 pkt13).
Równowaga przyrodnicza -Zamieszczone w art. 3 pkt 32 p.o.ś. stwierdzenie, że równowagą przyrodniczą jest stan, w którym na określonym obszarze istnieje równowaga we wzajemnym oddziaływaniu człowieka, składników przyrody żywej i układu warunków siedliskowych tworzonych przez składniki przyrody nieożywionej, wyraźnie wskazuje, że jedynie przy zachowaniu współzależności oddziaływań pochodzących od czynników przyrodniczych, możliwa jest równowaga przyrodnicza. Zachowanie tej równowagi jest warunkiem skuteczności ochrony środowiska.
Zrównoważony rozwój- (ekorozwój) jest świadomą działalnością organizatorską, mającą zapewnić właściwy stan środowiska na potrzeby wielopokoleniowe.
W art. 3 pkt 50 p.o..ś. określa się zrównoważony rozwójjako rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych, w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli, zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń.
Równowaga przyrodnicza powinna być zapewniona we wszystkich czynnościach związanych z korzystaniem ze środowiska przyrodniczego i czynnościach mających na celu zachowanie właściwego stanu tego środowiska lub przywrócenie go do takiego stanu. Natomiast zrównoważony rozwój powinien stwarzać, określone w programach, planach i w opracowaniach dotyczących polityki ochrony środowiska oraz gospodarowania przestrzenią, warunki niezbędne do utrzymania właściwego stanu środowiska na potrzeby wielopokoleniowe.
Zasada ,,zanieczyszczający płaci”, to jedna z najstarszych zasad w zakresie ochrony środowiska, będąca rozwinięciem zasady odpowiedzialności za szkody w środowisku, przewidzianej w art. 86 Konstytucji RP.
Zasada ta interpretowana jest dwojako. Wąsko – zanieczyszczający ponoszą koszty działań zmierzających do osiągnięcia stanu zgodności z obowiązującymi normami. Szeroko - zanieczyszczający ponoszą wszelkie koszty zanieczyszczenia środowiska. Zasada ta opiera się na prawach rynkowych – ceny odzwierciedlają wszystkie koszty produkcji, łącznie z koszami zanieczyszczenia. Powoduje to , że rynek staje się ważnym instrumentem polityki proekologicznej.
W Polsce stosujemy pośredni model interpretacji tej zasady – koszy ponoszą:
- sprawcy zanieczyszczenia środowiska w zakresie kosztów usunięcia skutków tego zanieczyszczenia,
- potencjalni sprawcy przyszłego zanieczyszczenia środowiska w zakresie kosztów zapobieżenia temu zanieczyszczeniu.
Prawo ochrony środowiska wprowadza trzy rodzaje korzystania ze środowiska:
 powszechne korzystanie ze środowiska, to prawo powszechne, przysługujące każdemu- zarówno osobom fizycznym, jak i jednostkom organizacyjnym. Zakres powszechnego korzystania ze środowiska, określony w ustawie Prawo ochrony środowiska, w odniesieniu do wszystkich elementów środowiska poza wodami, dotyczy tylko jednego ze sposobów korzystania - emisji (wprowadzania substancji lub energii). Nie są wobec tego objęte zakresem korzystania powszechnego, dozwolonego na podstawie ustawy, inne sposoby korzystania, jak. np. eksploatacja kopalin mineralnych czy zasobów lasów. Korzystanie dla takich celów jest regulowane przepisami szczególnymi (ustawa prawo geologiczne i górnicze z 1994 r., ustawa o lasach z 1991 r.). W odniesieniu natomiast do korzystania z wód, zakres korzystania określanego jako powszechne jest szerszy i tradycyjnie obejmuje prawo do poboru wody na wskazane cele oraz prawo korzystania dla celów wypoczynkowych i sportowych.
 zwykłe korzystanie ze środowiska, to korzystanie ze środowiska , które wykracza poza ramy powszechnego i co do którego nie ma wprowadzonego ustawowego obowiązku uzyskania pozwolenia oraz zwykłe korzystanie z wód w rozumieniu Prawa wodnego;
 szczególne korzystanie ze środowiska, to korzystanie ze środowiska wykraczające poza ramy powszechnego, obwarowane obowiązkiem uzyskania ustawowo określonego pozwolenia; korzystanie to dzieli się z kolei na:
o takie, wykraczające poza ramy korzystania powszechnego korzystanie, które nie wymaga obowiązku oparcia go o pozwolenie oraz
o takie, wykraczające poza ramy korzystania powszechnego korzystanie, które jest możliwe tylko na podstawie pozwolenia; żeby zachować sens odesłania do prawa wodnego i wartość ujednoliconego nazewnictwa, można to korzystanie ze środowiska nazwać korzystaniem szczególnym.

7. Struktura administracji ochrony środowiska?
Podstawową rolę z punktu widzenia ochrony środowiska odgrywają trzy podziały:
 na administrację centralną i terenową,
 na administrację rządową i samorządową,
 na administrację ogólną i specjalną.
Podziały te wzajemnie się przenikają. Administracja centralna to tylko administracja rządowa. Natomiast administracja terenowa to zarówno organy administracji rządowej jak i samorządowej działające na trzech szczeblach podziału terytorialnego: wojewódzkim, powiatowym oraz gminnym. Wszystkie organy samorządowe mają charakter organów ogólnych (tzn. wykonują zadania z różnych dziedzin). W skład administracji rządowej wchodzi zarówno administracja ogólna jak i specjalna (tzn. wyspecjalizowana w wykonywaniu pewnych tylko zadań).
Podział administracji specjalnej albo uzgodniony jest z ogólnym podziałem administracyjnym kraju. albo z charakterem zadań pełnionych przez te organy administracji, w tym np. z podziałem geograficznym lub ekologicznym.
Obecnie administracja ochrony środowiska funkcjonuje na czterech poziomach ogólnego podziału administracyjnego kraju:
 centralnym, na tym szczeblu funkcjonuje tylko administracja rządowa, kluczowym organem jest tu minister środowiska;
 wojewódzkim, organem administracji rządowej ogólnej jest wojewoda, a administracji rządowej sejmik województwa (organ stanowiący) oraz zarząd województwa (organ wykonawczy) i marszałek województwa;
 powiatowym, administracja o właściwościach ogólnych to na tym szczeblu tylko administracja samorządowa, której organami są rada powiatu (organ stanowiący), zarząd powiatu (organ wykonawczy) i starosta;
 gminnym, na tym poziomie funkcjonuje tylko administracja samorządowa, której organami są: rada gminy (organ stanowiący) oraz od 2002 r. monokratyczny organ wykonawczy - wójt gminy, burmistrz lub prezydent miasta.


8. W jakich sprawach jest kompetentny marszałek województwa?
Marszałek województwa zgodnie z art. 378 ust.2a prawa ochrony środowiska jest właściwy w sprawach:
 przedsięwzięć i zdarzeń na terenach zakładów, gdzie jest eksploatowana instalacja, która jest kwalifikowana jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jest obowiązkowe;
 przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, dla którego sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko jest obowiązkowe, realizowanego na terenach innych niż wymienione wyżej.

9. Wymienić instytucje ochrony środowiska?
Instytucjami ochrony środowiska (art. 386 p.o.ś.) są:
1. Państwowa Rada Ochrony Środowiska;
2. komisje do spraw ocen oddziaływania na środowisko;
3. fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej;
4. Krajowa Rada Ekozarządzania, o której mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o krajowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS).

10. W jakich sprawach władny jest wojewoda (w jakiego rodzaju decyzjach)?

Obecnie w zakresie ochrony i zarządzania środowiskiem do zadań wojewody należy m.in.:
 zgłaszanie zarządom gmin wniosków w zakresie środowiska przed przystąpieniem do sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy;
 opiniowanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w zakresie ochrony środowiska, polityk, strategii i programów;
 stwierdzenie potrzeby opracowania i zakresu raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia14 na środowisko;
 wydawanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięć, dla których sporządzanie raportu jest obligatoryjne, tj: dróg, linii kolejowych, napowietrznych linii elektroenergetycznych, instalacji do przesyłu ropy naftowej i gazu, sztucznych zbiorników wodnych;
 wydawanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko na terenach zamkniętych15 (np. wojskowych);
 nakładanie, w drodze decyzji, w określonych wypadkach, na podmiot korzystający ze środowiska obowiązku prowadzenia pomiarów zawartości substancji w glebie, ziemi lub wodzie lub monitoringu przyrodniczego różnorodności biologicznej i krajobrazowej.
Ponadto w dziedzinie ochrony powietrza wojewoda co roku dokonuje oceny poziomu substancji w strefach, a następnie dokonuje klasyfikacji stref. Wojewoda prowadzi także okresowe kontrole poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz rejestr terenów, na których stwierdzono przekroczenia dopuszczalnych poziomów. Jak już wspomniano, wojewoda jest uprawniony do tworzenia, na określonych w ustawie warunkach, obszarów ograniczonego użytkowania.
W razie wystąpienia awarii przemysłowej wojewoda, poprzez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej i wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, podejmuje działania i stosuje środki niezbędne do usunięcia awarii i jej skutków.
Także wojewoda prowadzi postępowanie negocjacyjne, związane z ustaleniem programu dostosowawczego przed wydaniem pozwolenia zintegrowanego.
Ponadto wojewoda, poprzez kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży realizuje szereg zadań szczegółowych, których zakres jest na ogół zbliżony do uregulowań dotychczasowych.
Należy również pamiętać o roli wyznaczonej wojewodzie przez ustawę z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 31, poz. 206). Wojewoda jako przedstawiciel Rady Ministrów zapewnia współdziałanie wszystkich organów administracji rządowej i samorządowej działających w województwie i kieruje ich działalnością w zakresie zapobiegania m.in. zagrożeniom środowiska, na zasadach określonych w odrębnych ustawach (art. 22 pkt 2 ustawy o wojewodzie i administracji rządowej w województwie).

11. Co to jest planowanie ogólne i szczegółowe?
Planowanie w zakresie ochrony środowiska odgrywa w ostatnich latach coraz większą rolę. Nie bez powodów planowaniu w ochronie środowiska ustawodawca nadał rangę zasady prawa ochrony środowiska.
Planowanie odbywa się na różnych płaszczyznach i w różnym zakresie. Różną też rangę mają poszczególne akty planistyczne. Planowanie w zakresie ochrony środowiska można podzielić na planowanie ogólne i szczegółowe. Planowanie ogólne, ściśle związane także z zasadą kompleksowości, dotyczy środowiska jako całości. Natomiast planowanie szczegółowe wiąże się tylko z określonym zjawiskiem dotyczącym środowiska i jego ochrony (np. plany gospodarowania odpadami).
Liczba planów i programów, pod znaczącym wpływem prawa wspólnotowego wzrosła. Najbardziej ogólne przewidziane zostały w ustawie Prawo ochrony środowiska (dział III ustawy). Plany te można podzielić na mające zasięg ogólnopolski oraz lokalny.
Istotną rolę w określaniu zadań administracji publicznej w zakresie ochrony środowiska odgrywa obecnie dokument określany w szczególności na podstawie art. 13 – 17 p.o.ś.– polityka ekologiczna państwa.
Cel polityki ekologicznej państwa został (w sposób ogólny) określony w postanowieniach art. 13 powołanej ustawy. Zgodnie z tą ustawą polityka ekologiczna państwa ma na celu stworzenie warunków niezbędnych do realizacji ochrony środowiska25. Zakres polityki ekologicznej wyznacza z kolei art. 14 ust. 1. p.o.ś., w którym stwierdza się, że polityka ekologiczna państwa, na podstawie aktualnego stanu środowiska określa w szczególności:
1. cele ekologiczne;
2. priorytety ekologiczne; - poziomy celów długoterminowych;
3. rodzaj i harmonogram działań proekologicznych;
4. środki niezbędne do osiągnięcia celów, w tym mechanizmy prawno-ekonomiczne i środki finansowe.




12. Typy pozwoleń emisyjnych - organ właściwy do ich wydawania?

Art. 183 p.o.ś. wyraźnie określa charakter prawny pozwolenia emisyjnego i tryb jego wydawania - pozwolenie jest decyzją administracyjną(aktem administracyjnym wydawanym w trybie k.p.a.).W przepisie ustalono także w ogólny sposób właściwość organów w sprawie wydawania pozwoleń, przypisując te kompetencję organowi ochrony środowiska. Podstawowe założenia dla powstania obowiązku uzyskania pozwolenia na emisję określa art. 180 p.o.ś.
Zgodnie z tym przepisem eksploatacja instalacji powodująca:
1. wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza,
2. wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi,
3. wytwarzanie odpadów,
- jest dozwolona po uzyskaniu pozwolenia, jeżeli jest ono wymagane.
Ustawa Prawo ochrony środowiska wyróżnia dwa typy pozwoleń emisyjnych: pozwolenia zintegrowane oraz pozwolenia na emisję określonych rodzajów substancji lub energii do wskazanych elementów środowiska, które można by określić jako pozwolenia sektorowe( tj. pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza; pozwolenie wodnoprawne na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi; pozwolenie na wytwarzanie odpadów).
Organem właściwym do wydania pozwoleń (zarówno pozwoleń zintegrowanych, jak i sektorowych) jest starosta, marszałek województwa lubregionalny dyrektor ochrony środowiska.
Podział kompetencji pomiędzy starostą i marszałkiem województwa uzależniony jest od tego, czy dane przedsięwzięcie, zdarzenie lub zakład gdzie eksploatowana jest instalacja, jest kwalifikowane jako przedsięwzięcie mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu Ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2008 r. Nr 199 poz. 1227).

13. Kto wymierza administracyjną karę pieniężną i czym jest ta kara?
Administracyjna kara pieniężna jest ponoszona za przekroczenie lub naruszenie warunków korzystania ze środowiska, ustalonych decyzją w zakresie określonym wyżej ( art. 273 ust. 1 p.o. ś), a także w zakresie magazynowania odpadów i emitowania hałasu do środowiska. Przepisy ustawy o ochronie przyrody i przepisy ustawy - Prawo geologiczne i górnicze oraz innych ustaw określają odrębne przypadki i zasady ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz administracyjnych kar pieniężnych.
Kary te funkcjonują w polskim ustawodawstwie już od dłuższego czasu i co do zasady są wymierzane wskazanym podmiotom55 za naruszanie wymagań ochrony środowiska, najczęściej określonych w skierowanym do takiego podmiotu akcie administracyjnym.
Kary te powinny odgrywać przede wszystkim rolę prewencyjną, nie powinny być natomiast traktowane jako swoiste odszkodowanie za szkody środowiskowe, wpłacane na rzecz Skarbu Państwa - wymierzenie kary nie zwalnia bowiem z odpowiedzialności cywilnej za wyrządzone szkody, realizowanej na zasadach ogólnych, określonych głównie przepisami Kodeksu cywilnego. Nie są też te kary grzywnami w rozumieniu prawa karnego, prawa o 5ykroczeniach czy grzywną w celu przymuszenia w rozumieniu ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji z 1966 r. Są jednakże odrębnym środkiem niż opłaty.
Organ wymierzający administracyjną karę pieniężną z reguły nie może kształtować jej wysokości według własnej oceny stopnia szkodliwości danego działania.
Organem uprawnionym do wymierzania administracyjnych kar pieniężnych, w drodze decyzji, jest wojewódzki inspektor ochrony środowiska (art.298 ust.1 ustawy Prawo ochrony środowiska).
Polskie prawo ochrony środowiska określa szczegółowo warunki i stawki kar oraz sposób ich wymierzania, odraczania i umarzania.
Kary pieniężne są najczęstszą formą odpowiedzialności prawnej za naruszenie przepisów ochrony środowiska. W większości przypadków wymierzane są obligatoryjnie przez upoważniony organ administracji publicznej w razie stwierdzenia określonego bezprawnego zachowania się danego podmiotu. Zachowanie to nie musi prowadzić do degradacji środowiska lub wyrządzenia w nim szkody, nie jest też wymagane stwierdzenie winy56.
Kary są wymierzane najczęściej na podstawie specjalnych taryf ustalonych w aktach wykonawczych, uzależniających wysokość kary od stopnia naruszenia istniejących wymagań. Stosowane są one przez organy administracji publicznej i wymierzane są w formie decyzji administracyjnej w drodze postępowania określonego przez Kodeks postępowania administracyjnego.
Kary pieniężne wymierzane są, za:
1. przekroczenie określonych w pozwoleniach emisyjnych ilości lub rodzaju gazów lub pyłów wprowadzanych do powietrza,
2. przekroczenie, określonych w pozwoleniach zintegrowanych lub pozwoleniach wodno-prawnych ilości, stanu lub składu ścieków,
3. przekroczenie, określonej w pozwoleniach zintegrowanych lub pozwoleniach na pobór wód, ilości pobranej wody,
4. naruszenie warunków decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska odpadów albo decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów, wymaganych przepisami ustawy o odpadach, co do rodzaju i sposobów składowania lub magazynowania odpadów,
5. przekroczenie, określonych w pozwoleniach emisyjnych, poziomów hałasu.
Można wyróżnić cztery zasadnicze funkcje, jakie pełnią kary pieniężne:
1. Prewencyjną – kara pieniężna powstrzymuje podmioty przed świadomym działaniem powodującym naruszenie przepisów ochrony środowiska,
2. Represyjną – jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna naruszająca reguły ochrony środowiska pozbawiana jest części swoich środków finansowych,
3. Kompensacyjną – kary wpływające na konta funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej są źródłem finansowania działań ochronnych i naprawczych w sferze ochrony środowiska,
4. Egzekucyjną – szczególną rolę pełnią tzw. kary biegnące, naliczane w sposób ciągły od momentu stwierdzenia przekroczenia do czasu jego ustania – skłania ona do działań powodujących usunięcie powodów przekroczeń.

14. Co to jest opłata za korzystanie ze środowiska?
Opłata za korzystanie ze środowiska jest ponoszona za:
1. wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza;
2. wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi;
3. pobór wód;
4. składowanie odpadów ( art. 273 ust. 1 p.o. ś).
Opłaty za korzystanie ze środowiska mają istotne znaczenie bodźcowe w gospodarczym systemie wolnorynkowym i związane są z działaniami legalnymi, czyli zgodnymi z prawem. Ich zadaniem jest ekonomiczna stymulacja przedsięwzięć proekologicznych.
Podmiot korzystający ze środowiska ma obowiązek sporządzania sprawozdań z zakresu korzystania ze środowiska oraz uiszczania z tego tytułu opłat.
Podmiot korzystający ze środowiska ustala we własnym zakresie wysokość należnej opłaty i wnosi ją na rachunek właściwego urzędu marszałkowskiego. Osoby fizyczne niebędące przedsiębiorcami ponoszą opłaty za korzystanie ze środowiska w zakresie, w jakim korzystanie wymaga pozwolenia na wprowadzanie substancji lub energii do środowiska oraz pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo wodne.
Opłatę ustaloną według stawek obowiązujących w okresie, w którym korzystanie ze środowiska miało miejsce, należy wnieść do końca miesiąca po upływie: każdego półrocza, każdego kwartału, którego opłata dotyczy.
Wyjątek - podmioty ponoszące opłatę za odprowadzane ścieki pochodzące z chowu lub hodowli ryb innych niż łososiowate lub innych organizmów wodnych – wnoszą opłatę w terminie 2 miesięcy po zakończeniu okresu od dnia 1 maja do dnia 30 kwietnia następnego roku, czyli do końca czerwca.
OPŁATY PODWYŻSZONE53
W rozumieniu ustawy Prawo ochrony środowiska opłaty podwyższone są sankcją finansową związaną z niedopełnieniem obowiązku uzyskania pozwolenia emisyjnego.
Zgodnie bowiem z art.292 i 293 p.o.ś. podmiot korzystający ze środowiska ponosi opłaty podwyższone w przypadku:
 braku wymaganego pozwolenia na wprowadzanie do powietrza gazów lub pyłów,
 braku wymaganego pozwolenia na pobór wód lub wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi,
 określonych sposobów nieprawidłowego postępowania z odpadami.
Opłaty podwyższone mają charakter sankcyjny, jednak pozostają nadal opłatami. W szczególności chodzi tu o obowiązek wyliczenia należnej opłaty i wniesienia jej bez wezwania w przewidzianym terminie (zasada samonaliczania) oraz nadzór marszałka województwa nad wykonywaniem tego obowiązku.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.admwlodek.fora.pl Strona Główna -> Materiały 3 rok studiów [ARCHIWUM] / II semestr Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin